Tweede week: living in a paradise!

Hallo allemaal!
Het is alweer woensdag 15 april, de tweede week is voorbij. Eer is weer van alles om over te vertellen, dus tijd voor mijn nieuwe reisverslag.
Ik zal beginnen waar ik vorige week ongeveer geëindigd ben, bij de verloskamers! De verhalen over onze eerste dag op de verloskamers heb ik al in mijn vorige verslag verteld, de tweede dag op deze afdeling was niet zo bijzonder. Er lagen geen zwangere vrouwen meer. We hebben meegekeken met de overige taken die de verpleegkundigen en verloskundigen uitvoerden en we mochten op tijd naar huis. Dat kwam goed uit, zo hadden we voldoende tijd om voorbereidingen te treffen op het weekend.

Karimunjawa is een eilandje dat op ongeveer 5 uur reizen van Semarang ligt. Drie uur met de auto en twee uur met de boot. Op vrijdagochtend vertrokken we naar Jepara. Jepara is een klein stadje, wat bekend staat om zijn houtsnijkunst. Die houtsnijkunst hebben we helaas alleen kunnen bewonderen vanuit de auto, want we moesten snel naar de haven, want onze boot vertrok. We keken onze ogen uit toen we aankwamen op het eiland, het eiland staat bekend als ‘the paradise island’ en de plaatjes van google logen er niet om. Het is een prachtig eiland!
Nadat we onze spullen hadden gedropt in de homestay zijn we met scootertjes naar een prachtig strandje gereden en hebben we heerlijk in de zon liggen bakken.
In de avond hebben we wat gedronken in café Amor, waar we Laura en Michelle ontmoetten, twee Nederlandse meiden die ook in Semarang verblijven, heel gezellig zo met 8 Hollandse meiden!
We hadden een klein kamertje in de homestay en het slapen was wel een beetje een probleem.
We lagen met zijn drieën op een matras op de vloer en geen airco (alleen een ventilator), Lekker warm! We zijn om en om gaan liggen, zodat we wat meer ruimte hadden, dus ik lag lekker langs Willekes voeten…
De tweede en derde dag zijn we gaan varen en snorkelen. Lekker chillen op het bootje en het koraal bewonderen. Wauw wat was het koraal hier mooi!! We zijn op verschillende plekken gestopt om te snorkelen. Ook hebben we tijdens het snorkelen vele mooie kleine visjes gezien (Nemo visjes ) Allebei de dagen lunchten we op kleine eilandjes rondom Karimunjawa. De vis werd er terplekke geslacht en op de barbecue gelegd. Ja, zelfs ik heb vis gegeten en zelf de graatjes eruit moeten vissen. Dit was wel even een momentje waarop ik trots was op mezelf, hihi.
In de homestay werd goed voor ons gezorgd! De vrouw des huizes kookte voor ons en bakte ’s ochtends lekkere pannenkoeken met banaan en chocolade!
Niet alles kan natuurlijk top verlopen tijdens zo’n weekendje; ik werd door een kwal gebeten, en ja dit doet pijn. Ook hebben we de laatste middag en avond (zondags) dikke regenbuien meegemaakt.
Jezus wat ging dit hard tekeer en het bleef maar regenen de gehele nacht, inclusief onweer.
Nu kwam de schijtmuis in mij naar boven, want wat was ik bang toen ik dichtbij de bliksem hoorde inslaan. Helaas kon de geplande bonfire op het stand dus niet doorgaan. Nadat we terugkwamen van het douchen was onze kamer en de hele gang overstroomd, het leek wel een zwembad. Wij dachten natuurlijk dat dit kwam door de fixe regenbuien, maar dit was niet zo. Een stel van de kamer naast ons hadden per ongeluk de kraan van hun douche open laten staan. We zijn met z’n allen (een man of 10) gaan dweilen met handdoeken, kleding en alles waar je maar mee kon dweilen.
Ondertussen regende het vrolijk verder. Toen de regen wat gestopt was gingen we even buiten kijken, je stond letterlijk tot je enkels onder water!
Ik zal jullie ook nog wat vertellen over het toiletteren en douchen: ik moest er toch echt aan geloven, plassen en poepen moest in een gat gebeuren en douchen deed je door middel van emmers water uit de put over je heen gooien. In het begin keek ik hier erg tegen op, maar je wend er wel aan. Gelukkig hebben we in ons eigen appartementje een normale wc en douche.

Maandag was het tijd om weer terug naar Semarang te gaan. We hadden op stage geregeld dat we deze week van dinsdag tot en met vrijdag stage lopen ipv van maandag tot en met donderdag.
Het was echt een heerlijk weekend en we zijn allemaal een beetje bruin geworden (en rood).
Nu is het andere leventje weer aangebroken. Gisteren hebben we stage gelopen op de intensive care. Ook dat was weer erg interessant, omdat er zo veel verschillende ziektebeelden te zien waren.
We kregen veel uitleg van een Engels sprekende verpleegkundige en ook de artsen wilde ons graag wat dingen uitleggen en laten zien. Dat was fijn! Het hoofd van de afdeling legde ons uit dat patiënten die niet goed verzekerd zijn geen optimale behandeling konden krijgen. Er lag een baby’tje van 3 maanden oud met een longontsteking. Maar omdat elke dag bloedonderzoek doen te duur was konden ze hem eigenlijk niet optimaal behandelen, heel zielig! Het was een interessante dag en veel dingen gezien.

Vandaag zijn we samen met mas Bayu en mas Aris (dit zijn onze begeleiders van het ziekenhuis) naar een mental health care hospital geweest (psychiatrische inrichting). Ik keek mijn ogen uit toen we door de poort het terrein inreden. Deze inrichting was veel groter en moderner dan dat we verwacht hadden! Het grootste verschil zat ‘m eigenlijk weer in de verzekeringen. Patiënten met veel geld krijgen een betere behandeling dan de patiënten die niet zo veel te besteden hebben.
Het was interessant om daar eens een kijkje te mogen nemen.
Morgen en overmorgen staan we op de ER (emergency room), dit kun je vergelijken met de SEH in Nederland. Verschillende artsen en verpleegkundigen hebben ons verteld dat je op de ER veel kunt leren en ook als student zijnde handelingen mag toepassen. Ik heb er dus erg veel zin in en ben benieuwd wat voor ongevallen er worden binnengebracht.

Ik hoop dat ik al het leuke en interessante verteld heb en niks vergeten ben. Thanks for reading en tot het volgende verslag.
Heel veel liefs en groetjes!!

P.S. ik raak al steeds meer gewend aan het vele rijst eten. De bevolking hier eet het 3x per dag, maar wij eten ’s ochtends toch nog lekker boterhammetjes zoals we gewend zijn.