Negende, tiende en elfde week: Bali was amazing!

Hallo allemaal,

Het heeft lang geduurd, maar hier is dan mijn volgende verslag. Het einde komt steeds meer in zicht. Nog 2 weekjes stage voor de boeg en dan zit dit avontuur er voor mij alweer op.
Ik ga weer beginnen met vertellen waar ik gebleven was:

Maandag en dinsdag hebben we nog 2 dagen op de emergency room gestaan. Dit waren onze laatste 2 dagen hier, want de 4 weken kraamafdeling komen eraan!
We hebben veel interessante casussen gezien op de ER en regelmatig ernstig zieke patiënten.
Het was erg moeilijk om te zien dat sommige patiënten bijna op sterven lagen, maar dat er niet veel gedaan kon worden omdat de familie eerst toestemming moet geven voor behandeling en dat wordt hier niet altijd gegeven. Geld is toch wel echt het grootste probleem hier. Mensen hebben geen geld voor een uitgebreide verzekering en kunnen hierdoor geen onderzoeken betalen, waardoor er geen optimale behandeling wordt gegeven. Ik heb veel gezien hier maar zeker ook wel dingen bijgeleerd. Het was fijn dat de dokters Engels konden(lang niet alle verpleegkundigen kunnen namelijk Engels), waardoor we konden navragen wat er met de patiënten aan de hand was.

Dinsdagnacht om 3 uur ging ons wekkertje, JAAAA op naar Bali! Wat hadden we hier lang naar uitgekeken zeg. Daar gingen we dan in een ieniemienie vliegtuigje wat net op een bus leek vanuit de binnenkant, op naar Denpasar, de hoofdstad van Bali. Vanuit Denpasar zijn we naar Sanur gereden, hier hadden we onze 5daagse overnachting. Dit is een rustig plaatsje in Bali en meer voor “oudere” mensen naar mijn mening, maar onze klasgenootjes zaten hier dus we vonden het leuk om in dezelfde plaats te zitten.
Wat ons meteen al opviel waren de bakjes gevuld met bloemetjes, wierook, kaarsjes enzovoorts.
Overal (ja echt overal, zelfs midden op de weg of op het voetpad) zagen we deze bakjes. Het zag er heel leuk uit, maar we wisten in de eerste instantie niet wat het was. Na navragen bleken het offers te zijn die werden gebracht naar speciale of heilige plekken. Elke dag verbranden ze weer andere dingen/voorwerpen tijdens deze offers.
We kwamen rond half 10 aan bij ons hotel. En je raad nooit wat wij toen meteen gedaan hebben: ja hoor de taxi gepakt naar Kuta (leukste plaats) en heerlijk geshopt daar. Eindelijk weer de Europese winkels zoals Zara, Bershka, Pull & Bear!! Deze winkels zijn niet te vinden in Semarang. Ik heb zoals gewoonlijk weer veel te veel gekocht en teveel geld uit gegeven. ‘S avonds hebben we eindelijk Jacqueline(vriendin en klasgenootje in Bali) weer gezien en gezellig bijgekletst.
We hadden een drukke planning voor de boeg, want we hadden veel uitstapjes gepland met Jacq.
Donderdagochtend hebben we even aan het strand gelegen, maar dit viel helaas een beetje tegen. Het was veel te rustig op het strand en je kon de zee bijna niet in vanwege planten en modder.
Wel een heerlijk weertje. ‘S middags zijn we naar de villa van onze klasgenootjes gegaan, wauw wat zitten die meiden hier mooi zeg! Natuurlijk zijn we ‘s avonds Kuta at night gaan verkennen en zijn we gezellig wezen stappen met een aantal.
Vrijdags hebben we scooters gehuurd en zijn we met z’n 4e gaan rondtouren door Bali. We zijn naar Ubud geweest, een erg mooi en toeristische plaats.
Zaterdag hadden we een taxidriver voor de hele dag en zijn we met z’n 4e naar verschillende plaatsen gereden en hebben verschillende dingen gezien. Jammer genoeg hadden we deze dag veel regen en bewolking, maar alsnog een mooie gezellige dag gehad. ’S Avonds zijn we naar de leukste club van Indonesië geweest, de ‘skygarden’. Het was een dure club, maar zeker de moeite waard!!
Zondags hebben we een lamme ochtend gehad en goed uitgeslapen, want dat was nodig haha :).
Aan het eind van de middag zijn we naar Seminyak gegaan, echt een dikke aanrader. Het was een mooi strand (vooral vergeleken met the beach van Sanur) en we hebben er heerlijk de sunset bekeken met z’n 3e liggend vanuit de zitzakken, ja het echte goodlife!
Helaas was maandag aangebroken en zat het er alweer bijna op. Maandag was toch wel een dag om nooit meer te vergeten. We zijn ’s ochtends gaan raften en ik heb nog olifant gereden.
Nooit gedacht dat ik dat raften zou durven en al helemaal niet toen we klaar stonden voor vertrek en ik die steile watervallen zag. Maar i did it en gelukkig ook! Het was echt super gaaf (en eng). Stiekem was ik banger van al die spinnenwebben (inclusief mega spinnen) en insecten waar we doorheen werden gevoerd dan het raften zelf. Ook het olifantenavontuur vond ik super. Van jongs af aan al gezegd dat ik dit ooit wil doen en nu was het zover. Rijden op mijn lievelingsdier haha.
Maandagavond om 7 uur vlogen we terug naar Semarang :(. Maar WAUWW wat hebben wij een top tijd gehad in Bali en missen het enorm nu het dagelijkse leven hier weer begonnen is.

Het was trouwens echt wennen om met zoveel blanken om je heen te zijn, en zelfs Nederlanders te spreken. Nu viel je niet meer op als buitenstaander. In bali ben je niet meer apart en ‘mooi’ omdat je blank bent. Zo heerlijk om niet de heletijd gevraagd te worden om een foto met je. Bali leeft van het toerisme en vooral in Kuta zag je bijna geen Indonesiërs.

De terugreis naar Semarang was dan ook weer even anders als enige blanken in het vliegtuigje en dan ben je weer een stel aapjes voor hen. Zoals ik al zei zijn er in Semarang haast geen blanken, omdat het niet toeristisch is en daarnaast willen alle vrouwen hier ook graag blanker zijn. Hoe donkerder de huidskleur is, hoe minder waard de vrouw is…. Ik vind dat echt heel sneu. Zodra je iets bruiner bent geworden door de zon , vinden ze dat hier erg jammer. Haha, wij denken daar anders over. Hier gebruiken ze whitening cream om blanker te worden en in Nederland zie je mensen met overdreven bruine foundation rondlopen. Tja de verschillen moeten er zijn.

De rest van de week hebben we stage gelopen op de kraamafdeling. Wat was het ook weer fijn om lekker met deze baby’s te knuffelen en ze te wassen (ook al wordt je 2x op een dag onder geplast door baby’s over je witte pak heen).

Vrijdagavond zijn we naar een 80’s party geweest met BBQ. Heerlijk om weer lekker een keer te BBQ’en. Dit feest was georganiseerd door een Nederlandse vrouw die we hier ontmoet hebben.
Ook op het feest aardig wat Nederlanders gesproken wat erg leuk was.

Zondag zijn we naar een Indonesisch festival gegaan in Semarang, genaamd: Loenpia Jazz festival. Jezus wat een verschil met een Nederlands festival zeg. Alle indo’s staan een beetje voor zich uit te staren naar het podium toe zonder drankje in de hand (ook geen alcohol te verkrijgen). In Nederland gaat iedereen lekker los op de muziek met een drankje in je hand. Dit was definitely my best festival ever…. NOT.

Maandag begon onze stageweek weer t/m donderdag. Ofja veel stage hebben we niet gelopen, want we hebben een verschrikkelijke week gehad, namelijk 4 hele dagen doorbrengen op het immigratie kantoor. Wij hadden verkeerd op ons visum gekeken en dachten dat ons visum nog tot 14 juni liep, want die datum stond erop. Blijkbaar hadden we op onze stempel moeten kijken en vanaf die datum 60 dagen moet tellen. We zijn hier 9 dagen illegaal en daarvoor hebben we maar liefst een boete gekregen van 3 miljoen Rupiah, oftewel 200 euro…. HUILEN!!!! (maar we moeten allang blij zijn dat we het land niet worden uitgezet, want als dit een maand later was gebeurd dan hadden we een boete betalen niet meer als optie gehad). We hebben zelfs een verhoor gehad om een verklaring af te leggen, daar gingen we dan 1 voor 1 naar binnen bij de politie… gelukkig niks ernstigs (ook al voelde ik me op dat moment wel een crimineeltje)

Vanavond (donderdagavond) vertrekken wij met z’n 3e naar Malang (10 uur durende busreis helaas) en vanuit hier gaan we de Bromo vulkaan beklimmen. We zullen dit weekend extra zuinig gaan leven haha.

Ook zijn we nu druk bezig met onze schoolopdrachten, want ook dat moet hier gebeuren aangezien de tijd er bijna op zit.

Terima kasih, dankjewel allemaal voor het lezen en tot snel!